równouprawnić

równouprawnić
równouprawnić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, równouprawnićnię, równouprawnićni, równouprawnićniony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przyznać równe prawa; zrównać wobec prawa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Równouprawnić mężczyzn i kobiety. Równouprawnieni obywatele. Równouprawnić jakiś język. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'potraktować jako równorzędne, jako równie uzasadnione pod jakimś względem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Równouprawnione wnioski. Równouprawnione formy językowe. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • równouprawnić — dk VIa, równouprawnićnię, równouprawnićnisz, równouprawnićnij, równouprawnićnił, równouprawnićniony rzad. równouprawniać ndk I, równouprawnićam, równouprawnićasz, równouprawnićają, równouprawnićaj, równouprawnićał, równouprawnićany 1. «nadać… …   Słownik języka polskiego

  • równouprawnienie — n I 1. rzecz. od równouprawnić. 2. «równość wobec prawa, korzystanie z jednakowych, równych praw» Równouprawnienie kobiet …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”